Wystąpienie będzie poświęcone analizie pojęcia i normatywnego statusu medycznego doskonalenia w kontekście rozstrzygnięć dotyczących treści pojęć „zdrowie” i „choroba” oraz źródeł etyki medycznej i celów medycyny. Zamierzam zaproponować charakterystykę medycznego doskonalenia oraz ogólną analizę towarzyszącej mu sfery normatywnej. Na płaszczyźnie opisowej, analiza pojęcia „doskonalenie” uwzględnia założenie o kontekstualnej klasyfikacji procedur jako terapeutycznych lub doskonalących, a rozstrzygające znaczenie ma tu wyjściowy stan poddawanego im pacjenta. Natomiast w sferze normatywnej punkt wyjścia stanowi pytanie, czy istnieje szansa na przypisanie doskonaleniu jakiegoś uniwersalnego, niezmiennego i niezależnego od kontekstu statusu moralnego.