dr hab. Katarzyna Kijania-Placek mail - uzkijani<- @ ->cyf-kr.edu.pl
dr Leopold Hess
prof. dr hab. Wojciech Suchoń mail - w.suchon<- @ ->iphils.uj.edu.pl
dr Paweł Banaś
dr Izabela Skoczeń
mgr Jan Rostek
mgr Szymon Sapalski
mgr Ewa Grzeszczak
mgr Miron Markowski
Web Content Display
Wykład Pana Pawła Banasia pt.: "Niekompletność w dyskursie prawnym"
godz. 17.30
Abstrakt: Terminy dyskursu prawnego, takie jak np. „Sąd Najwyższy” czy „Rzecznik Praw Obywatelskich” używane są do oznaczania pewnych jednostkowych obiektów, których własności definiowane są w aktach prawnych. Może to skłaniać do myślenia o tych terminach jako deskrypcjach. Nie jest jednak jasne, na ile akty prawne wyznaczają wszystkie istotne własności takich obiektów. Świat prawa traktowany bywa niekiedy jako analogiczny do świata fikcji literackiej. Obiekty fikcyjne (opisywane w fikcji literackiej) ze swoją natury są jednak w pewnym sensie niekompletne. Np. Szekspir milczy na temat tego, ile dzieci miała Lady Makbet. Jeśli „Sąd Najwyższy” czy „Rzecznik Praw Obywatelskich” funkcjonowałyby w dyskursie prawnym jako deskrypcje, to ich niekompletność mogłaby skutkować tym, że nie wyznaczałyby one jednostkowych obiektów. Wydaje się to na pierwszy rzut oka kontrintuicyjne, gdyż na gruncie prawa traktujemy instytucję np. Rzecznika Praw Obywatelskich jako obiekt z konieczności jednostkowy.
W literaturze dotyczącej dyskursu fikcjonalnego pojawiają się pewne pomysły dotyczące tego, jak rozwiązać problem niekompletności deskrypcji tego dyskursu. W moim wystąpieniu omówię niektóre z nich i zastanowię się, na ile umożliwiają one uznanie terminów takich jak „Sąd Najwyższy” czy „Rzecznik Praw Obywatelskich” za deskrypcje.
