Najnowsze publikacje
Katarzyna Kijania-Placek (2018), Can minimalism about truth embrace polysemy?, Synthese 195, 955-985.
Katarzyna Kijania-Placek (2017) Descriptive Indexicals and Epistemic Modality, Topoi 36 (1), 161–170
Katarzyna Kijania-Placek (2016), Okazjonalność, w: J.Odrowąż-Sypniewska (red.), Przewodnik po filozofii języka, WAM, Kraków.
Katarzyna Kijania-Placek (2015) Descriptive indexicals, propositional attitudes and the double role of context, w: Christiansen, H., Stojanovic, I., Papadopoulos, G. A. (Eds.), Modeling and Using Context: 9th International and Interdisciplinary Conference, CONTEXT 2015, Lanarca, Cyprus, November 2-6, 2015; LNAI 9405 Springer, Dordrecht, 2015, ss. 287-301
Katarzyna Kijania-Placek (2015). Twardowski on Presentations and Truth. European Review, 23, pp 105-113.
Najnowsze projekty badawcze
IX 2016 - VIII 2021 OPUS10:
Polisemiczna teoria nazw własnych
kierownik projektu: Katarzyna Kijania-Placek
wykonawcy: Olga Poller, Paweł Banaś
Podstawowym celem projektu jest rozwinięcie polisemicznej teorii nazw własnych (zaproponowanej przez Gail Leckie) tak, aby uwzględniała wszystkie rodzaje ich użyć: zarówno referencyjnych (służących wskazaniu pojedynczego przedmiotu), jak i niereferencyjnych. W rezultacie przedstawiona zostanie oryginalna teoria semantyki nazw własnych, konkurencyjna wobec koncepcji bronionej przez predykatywistów.
Cele szczegółowe wyrażają poniższe pytania badawcze:
(1) Czy semantyka bezpośredniego odniesienia stanowi adekwatną semantykę dla referencyjnych użyć nazw własnych?
(2) Czy predykatywizm może być uznany za zadowalającą alternatywę dla semantyki ezpośredniego
odniesienia jako ogólna teoria nazw własnych?
(3) Czy dotychczasowa kategoryzacja typów użyć nazw własnych jest adekwatna?
(4) Czy związane i (5) anaforyczne użycia nazw własnych stanowią osobne typy użyć, czy też są redukowalne do innych?
(6) Czy przykłady nazywane kostiumowymi (Costume Examples), podobieństwa (Resemblance Examples), przykładami z dziełami sztuki (Artwork Examples) i przykładami typu Machiavelli mogą być potraktowane jako jeden typ użyć nazw własnych i czy poddają się analizie poprzez anaforę deskryptywną?
(7) Czy możliwe i przydatne w analizie jest rozszerzenie mechanizmu odniesienia przeniesionego na analizę nazw własnych?
(8) Jakie cechy musi posiadać koncepcja polisemii, aby była teorią adekwatną dla sformułowania semantyki nazw własnych?
(9) Czym charakteryzuje się i jakie ma zalety polisemiczna semantyka nazw własnych?
(10) Czy w użyciach nazw własnych w stosunku do różnych kategorii przedmiotów (nazw ludzi, nazw geograficznych itp.) oraz w różnych typach kontekstów (codzienne rozmowy, kontekst prawny, nazwy
postaci historycznych, nazwy przedmiotów abstrakcyjnych) mamy do czynienia z takimi samymi typami użyć?
(11) Jakie są konsekwencje polisemicznej teorii nazw własnych dla debaty nad rozróżnieniem semantyki i pragmatyki oraz debaty pomiędzy minimalistami a kontekstualistami.
prace powstałe w wyniku przeprowadzonych badań:
Olga Poller, Variability, Rigidity and the Nesting Problem, Theoria 87
Katarzyna Kijania-Placek, Paweł Banas, Deferred reference of proper names, Journal of Semantics
Katarzyna Kijania-Placek, Names of places, Semiotica
III 2014 - III 2016 OPUS5:
Deskryptywne użycia wyrażeń jednostkowych i ich konsekwencje dla semantyki języka naturalnego
kierownik projektu: Katarzyna Kijania-Placek
Prowadzone badania dotyczą deskryptywnych użyć wyrażeń jednostkowych, ze szczególnym uwzględnieniem nazw własnych i referencyjnych deskrypcji określonych. Zazwyczaj przyjmuje się (Kaplan 1989, Recanati 1993), że wkładem nazw własnych i referencyjnych deskrypcji określonych w warunki prawdziwości sądu wyrażonego za ich pomocą są przedmioty, do których te wyrażenia się odnoszą. W przypadku deskrypcyjnych użyć wyrażeń jednostkowych wkładem tym jest natomiast cecha referenta i w efekcie za pomocą wyrażeń jednostkowych wyrażone zostają sądy ogólne.
Przykładem deskryptywnego użycia nazwy własnej jest następujący tytuł eseju: Mickiewicz Szekspirem Polaków. Nazwa ,,Szekspir" nie jest tu użyta z odniesieniem do samego Szekspira, ale dostarcza cechy - takiej jak ,,bycie najważniejszym wieszczem dla narodu" - i w tytule tym wyrażona zostaje myśl, że rolę tę pełni dla Polaków Mickiewicz.
Cel prowadzonych badań podsumuję poprzez poniższe pytania badawcze i hipotezę:
(1) Czy deskryptywne użycia nazw własnych mogę być zanalizowane w terminach anafory deskryptywnej?
(2) Jeśli tak, to jakiego rodzaju uogólnienia mechanizmu anafory deskryptywnej to wymaga?
(3) Jeśli nie, to na czym polega mechanizm generowania sądów ogólnych wyrażonych poprzez deskryptywne użycia nazw własnych?
(4) Jako wstępną hipotezę badawczą przyjmuję hipotezę o nieistnieniu deskryptywnych użyć deskrypcji określonych, albo o ich słabej dostępności.
(5) Zakładając, że hipoteza ta okaże się poprawna: co jest powodem różnicy w dostępności interpretacji pomiędzy referencyjnie użytymi deskrypcjami określonymi a innymi wyrażeniami referencyjnymi?
(6) Zakładając, że hipoteza ta okaże się niepoprawna: na czym polega mechanizm generowania sądów ogólnych wyrażonych poprzez deskryptywne użycia deskrypcji określonych?
(7) Czy wyniki badań nad deskryptywnymi użyciami nazw własnych i deskrypcji określonych wymagają rewizji ujęcia deskryptywnych użyć wyrażeń okazjonalnych w terminach anafory deskryptywnej?
(8) Zakładając, że zjawisko językowe deskryptywnych użyć wyrażeń jednostkowych okaże się stabilne językowo, jakie są jego konsekwencje dla kształtu teorii bezpośredniego odniesienia czy teorii języka naturalnego?
prace powstałe w wyniku przeprowadzonych badań:
Katarzyna Kijania-Placek, Descriptive Indexicals and Epistemic Modality, Topoi online first 2015, DOI: 10.1007/s11245-015-9340-5
Katarzyna Kijania-Placek, Descriptive indexicals, propositional attitudes and the double role of context, w: Christiansen, H., Stojanovic, I., Papadopoulos, G. A. (Eds.), Modeling and Using Context: 9th International and Interdisciplinary Conference, CONTEXT 2015, Lanarca, Cyprus, November 2-6, 2015; LNAI 9405 Springer, Dordrecht, 2015, ss. 287-301
Katarzyna Kijania-Placek, 2016, Indexicals and names in proverbs, Studies in Logic, Grammar and Rhetoric 46, 59-75.
Katarzyna Kijania-Placek, 2018, Descriptive singular terms, Organon F 25, 290-315.
Katarzyna Kijania-Placek, 2020, Descriptive Indexicals, Deferred Reference and Anaphora, Studies in Logic, Grammar and Rhetoric [w druku]
