Dr hab. Jerzy Szymura, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego urodził się 23 lutego 1946 roku. Życie intelektualne i zawodowe prof. Jerzy Szymura związał z Uniwersytetem Jagiellońskim.
W 1970 roku ukończył polonistykę, a w 1972 roku - filozofię. Doktorat, na podstawie rozprawy Fenomenologia lingwistyczna J.L. Austina jako teoria aktów mowy i metoda rozwiązywania problemów filozoficznych, uzyskał na Wydziale Historyczno-Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1979 roku. Promotorem rozprawy był prof. Michał Hempoliński, a recenzentami: prof. Leon Koj i prof. Zbigniew Kuderowicz. Rozprawa doktorska ukazała się drukiem nakładem wydawnictwa Ossolineum w 1982 roku pod tytułem: Język, mowa i prawda w perspektywie fenomenologii lingwistycznej J.L. Austina. W 1991 roku na Wydziale Filozoficznym uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy Relacje w perspektywie absolutnego monizmu F.H. Bradleya (wydanej w serii Rozprawy habilitacyjne Uniwersytetu Jagiellońskiego). Recenzentami habilitacji byli prof. Michał Hempoliński, prof. Antoni B. Stępień i prof. Jan Woleński.
Zainteresowania badawcze prof. Jerzego Szymury koncentrowały się wokół zagadnień związanych z prawdą i sceptycyzmem, które z pietyzmem analizował w duchu ścisłej analizy języka. Jego publikacje, m.in. Czy można pozbyć się pojęcia prawdy?, (Studia Semiotyczne, 21, 1998), O stwierdzaniu faktów, (Przegląd Filozoficzny - Nowa Seria, 34 (2), 2000), Teorie prawdy i antynomia kłamcy (Studia Semiotyczne, 25, 2004), „Adaequatio intellectus et rei” w świetle dyskusji ze sceptycyzmem semantycznym (Roczniki Filozoficzne 53 (2), 2005) czy Kłopoty z pojęciem korespondencji (Filozofia Nauki 2, 2006) układają się w zwarty cykl tekstów prezentujących wieloaspektową analizę pojęcia prawdy, z silnym nawiązaniem do konsekwencji sceptycznych. Profesor Jerzy Szymura przez wiele lat pracował nad monografią, która w sposób systematyczny prezentowałaby jego stanowisko w tym zakresie. Jednocześnie prof. Jerzy Szymura był tłumaczem jednego z wybitnych filozofów oksfordzkich, Francisa Herberta Bradleya, którego fragment największego dzieła Zjawisko i rzeczywistość ukazał się nakładem wydawnictwa Comer z Torunia w 1996 roku. Przetłumaczył też pracę Bronisława Malinowskiego, Problem znaczenia w językach pierwotnych (B. Malinowski, Jednostka, społeczność, kultura. Dzieła, t. 8, Warszawa: WN PWN 2000.
Profesor Jerzy Szymura od 1971 roku był pracownikiem Instytutu Filozofii UJ, m.in. Zakładów Epistemologii i Ontologii. Tym ostatnim kierował od 2004 roku, po odejściu na emeryturę prof. Władysława Stróżewskiego. W 1986 i 1987 roku był stypendystą British Council jako Visiting Research Fellow w Merton College Uniwersytetu Oksfordzkiego, gdzie otrzymał tytuł Master of Arts. Należał także do Polskiego Towarzystwa Filozoficznego i przez wiele lat (1994-1998, 2002-2007 i 2011-2014) przewodniczył Zespołowi Metodologiczno-Epistemologicznemu im. Izydory Dąmbskiej. Profesor Jerzy Szymura był także członkiem redakcji czasopism: Analiza i Egzystencja, Kwartalnik Filozoficzny, Organon, Principia oraz Polish Journal of Philosophy.
Działalność dydaktyczna prof. Jerzego Szymury obejmowała problematykę filozofii języka, filozofii współczesnej, epistemologii i ontologii. Przez wiele lat prowadził kursy z zakresu ontologii, ale też seminarium z filozofii analitycznej, w tym między innymi autorskiemu odczytaniu myśli Martina Heideggera za pomocą narzędzi filozofii języka.
Profesor Jerzy Szymura był promotorem sześciu doktoratów: Zbigniewa Bomerta OP, Barbary Głód, Jana Kiełbasy, Krzysztofa Posłajki, Pawła Rojka i Piotra Sikory. Był także wielokrotnym recenzentem w postępowaniach o nadanie stopnia doktora i doktora habilitowanego. Do końca był aktywny intelektualnie, pracując naukowo, pisząc recenzje i korespondując.
Profesor Jerzy Szymura odszedł w sobotę, 2 marca, o godz. 17.40. Pozostanie w naszej wdzięcznej pamięci!
Sebastian Kołodziejczyk